Er sjálfstæði Íslands þjóðinni fyrir bestu?

Þetta er spurning sem á við á öllum tímum, ekki bara núna í tengslum við Icesave.  En eru menn tilbúnir til að spyrja sig og aðra, þessarar spurningar og fá hreinskilið svar ???

Er Ísland kanski of lítið land til að vera sjálfstætt?  Greinilegt er að "vinir" okkar í NATO geta líka verið óvinir okkar, þegar það þjónar þeirra hagsmunum betur.  Augljóst er að rík hagsmunatengsl aðila í stjórnsýslu og viðskiptalífi hafa mikil áhrif.  Samt sem áður er orðið spilling bannorð á Íslandi.  Hvernig stendur á því að almenningur á Íslandi er látinn borga amk. 10 sinnum hærri vexti á húsnæðislánum en almenningur í öðrum Evrópulöndum.  Hvernig stendur á því að atvinnuréttur manna er fótum troðinn á landsbyggðinni, en væri aldrei látið viðgangast á höfuðborgarsvæðinu.  Þannig má lengi telja.

Ég er nokkuð viss um það að frelsishetjan Jón Sigurðsson hefur snúið sér alloft í gröfinni síðustu árin, horfandi upp á það að hans ævistarf vera svívirt með nýfrjálshyggju og græðgi, í skjóli laga frá Alþingi. 

Barátta Jóns, alla hans ævi, var fyrst og fremst fyrir þjóðina.  Þjóðin á betra skilið, en hún hefur fengið síðastliðin 30 ár.  En spurningin er, hefur nokkur stjórnmálaflokkur það siðferði sem þarf til að koma til bjargar þjóðinni? 

Sátt við Icesave-niðurstöðu

Athugasemdir

[Baldur Ágústsson (IP-tala skráð) 18.10.2009 kl. 15:27]

Frelsið er dýrmætast af öllu.

Það er á okkar ábyrgð að setja upp stjórnkerfi sem verndar það og veldur því. Það má vel vera að enginn núverandi stjórnmálaflokkur ráði við þetta án þess að spillast inn að beini. En þá er að leita annarra aðferða. Þetta er líka spurningin um aga; að ala okkur sjálf og börnin okkar með ákveðin gildi sem grunn til að standa á. Það eru til smærri þjóðir en við - við megum bara ekki gefast upp.

Tímabundnir erfiðleikar eru verkefni til að leysa - ekki óyfirstíganleg vandamál. Að fórna sjálfstæðinu vegna þess að sumir stjórnmálamenn hafa reynst illa er að láta undan fáum vandræðakrökkum í skólastofunni. Hvaða fyrir

Okkur vantar bein í nefið, stjórnarskrá sem leyfir þjóðinni að grípa inn í atburðarás eða ákvarðanir stjórnmálamanna - og ástríðufula samstöðu þjóðarinnar.

Að alþingi, td. eins og núna, geti í ESB-málum ákveðið allt umsóknarferlið og segi síðan blákalt framan í þjóðina sem þeir eru í vinnu hjá, að það ætli sjálft - án bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu - að ákveða hvort við innlimumst í ESB er ósvífni og valdagræðgi af verstu gerð. Í td. svona aðstæðum þarf þjóðin að geta gripið inní - td. krafist bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu.

Boltinn er hjá okkur, við eigum þetta góða og gjöfula land. Við verðum að láta heyra í okkur. Við verðum að aga eða reka þetta starfsfólk okkar áður en það heldur áfram að hóta, leyna staðreyndum og segja ósatt. Áður en það veldur hinum endanlega skaða - frelsissviptingu þjóðarinnar.

Ég vil gjarnan heyra frá fólki sem er sama sinnis.

Baldur Ágústsson -

[e-mail] -

www.landsmenn.is

[A.L.F, 19.10.2009 kl. 00:26]

Eins og ástandið er núna og hefur verið frá því ég man eftir mér er það okkur ekki hollt að vera sjálfstæð.

Allt gegnur út á klíkuskap og að hjálpa þeim ríku að verða ríkari. Spillingin er svo afgerandi innan þingflokka að maður á ekki til orð lengur. Veit svo sem ekki hvort hagur hins almennaborgara hafi nokkru sinni skipt máli en augljóst er að svo hefur ekki verið síðustu árin.

Væri reyndar mjög slæmt að tapa sjálfstæði okkar en það er hvort sem er tapað. Spurningin í dag er sú hvort verða það tjallar eða niðursetningar sem yfirtaka okkur þegar við getum ekki staðið undir þeim skuldbindingum sem samið hefur verið um :(