Rétturinn til að nýta eigin fiskistofna ???

Já, hvaða rétt hafa Íslenskir þegnar til að nýta sína fiskistofna ?

Sjávarútvegsráðherra er eins og venjulega úti á þekju, í pistil á blogginu sínu.

Vissulega er rétt að fullnaðarsigur í landhelgisstríðunum var ótúlegur áfangi, en eins og skipherrar Landhelgisgæslunnar frá þeim tíma, hafa bent á þá var það stríð til einskins unnið.  Hefðu menn grunað að aulindin væri svo gefinn til einstakra aðila til þess eins að heimta leigu af nýtingunni hefði aldrei verið farið í þessi stríð.

Íslenska kvótakerfið er líklega versta hugmynd Íslandssögunnar.  Og í samstarfi með gervi-vísindamönnum Hafrannsóknarstofnunar er nýting fiskimiðanna lakari en á tímum síðari heimstyrjaldarinnar. 

Íslensk stjórnvöld hafa stundað mannréttindabrot í yfir 20 ár.  Sjávarútvegsráðherra er slétt sama.

Menn í glerhúsum

Menn fara misjafnar leiðir til að styðja við bakið á sýnum málstað.  Ein þeirra leiða er að bera saman epli og appelsínur.  Ég þvældist inn á bloggið hans Gunnars Þórðarsonar og við nýjustu færslunni hans má gera allmargar athugasemdir.

"Gervivísindi hafa nokkuð komið upp í huga bloggara undanfarnar vikur.  Gott dæmi um slíkt er stjörnuspeki.  Engin vísindi liggja að baki stjörnuspeki en einhvernvegin hefur þetta orðið til og margir trúa því afstaða stjörnumerkja hafi áhrif á fólk og fénað.  Ekkert fer fyrir rökræðum eða vísindalegri umræðu um málefnið, enda tel ég að slíkt fari ekki saman við eðli málsins."

Það er svoldið skemmtilegt að taka stjörnuspeki sem viðmið.  Stjörnuspeki er vísindagrein sem byggir á samanburði á stöðu himintunglanna og eiginleika manna og dýra.  Þessi vísindagrein hefur verið stunduð í þúsundir ára, en til samanburðar er Homo sapiens, nútímamaðurinn, talinn vera um 150.000 ára gamall og ritmálið milli 5 og 6000 ára eða svo.  Nútíma fiskifræði Íslendinga er nálægt því 30 ára gömul.

"Ekki er minnst á að í raun eru stjörnumerkin 13, en aðeins tólf notuð til að aðlaga kerfið júlianska tímatalinu.  Það er heldur ekki talað um að núverandi stjörnumerki litu allt öðruvísi út fyrir 10.000 árum og munu verða óþekkjanleg eftir önnur 10.000 ár.  Það er vegna þess að í hverju stjörnumerki eru stjörnur sem eru mislangt frá jörðu, og munurinn er gríðarlegur.  Í mörgum tilfellum eru skærustu stjörnunnar í merkjunum samsettar af mörgum stjörnum, sem renna saman í eina, séð frá jörðu þar sem hún er stödd í augnablikinu.  Sólkerfi okkar er á fleygiferð miðað við þær stjörnur sem eru í fyrrnefndum merkjum og mun nægilega langur tími valda því að afstaðan breytist og útlit stjörnumerkjanna með."

 

Sólkerfin breitast vissulega og á nokkuð fyrirsjánlegann hátt.  Það á einnig við um lífríki sjávar.  Hinsvegar er varla hægt að bera saman hraða breitinganna.  Breitingar sem taka þúsundir ára í úti í geimnum hafa oft á tíðum minni áhrif en breitingar í lífríki hafsins sem verða á einu ári.  Það er til dæmis mjög vafasög aðferð hjá Hafró að ákvarða stofnstærð á þorski út frá togararalli, þar sem teknar eru alltaf sömu togslóðirnar.  Þorskur kann að synda og það er ekkert sem segir að hann sé alltaf á sömu slóðunum, frekar en loðna eða síld.  Jafnframt má benda á það að “mæling” á þorskstofninum er reiknuð út frá togfleti sem er á bilinu 1-2% af sjávarbotni Íslensku fiskveiðilögsögunnar.

-

"En þetta er allt í góðu þar sem um dægradvöl er að ræða, og þó margir trúi á áhrifamátt stjörnumerkja, gerir það ekkert til.  Sem dæmi eru buddatrúar mjög trúaðir á stjörnuspeki og tímasetja atburði í samræmi við stöðu stjarnanna, t.d. hjónabönd."

 

Það verður hinsvegar ekki sagt að það sé í góðu lagi að falsspámennirnir í Hafró fái að ráða.  Hingað til hafa þeirra kenningar ekki gengið upp og það sem verra er, öll landsbyggðin er í gíslingu.  Til dæmis benda á það að engin rök fylgja aflareglu Hafró sem gerir kröfu um hámark 18-22% veiði úr þorskstofninum.  Reynslan sýnir okkur hinsvegar að meiri veiði, 25 – 30% er líklegri til að hámarka nýtingu úr stofninum.  Minni veiði á sama tíma og fæðuskortur er í hafinu dregur úr vaxtahraða.  Fiskar verða langlífari en ekkert stærri.  Þá er líklegast að stofninn fari að éta afkvæmi sín, eins og mörg dæmi eru um. 

-

 "Það er öllu verra þegar slík bábilja er notuð í hagnýtum fræðum eins og hagfræði og lífræði.  Menn halla sér afturábak og komast að allskyns niðurstöðum, án þess að þurfa til þess rannsóknir eða gögn.  Menn fullyrða t.d. um að Íslandsmið séu full af þorski og óhætt sé að veiða mun meira en sjávarútvegsráðherra hefur heimilað án þess að setja stofninn i hættu.  Ekkert mark sé takandi á Hafró enda sé allt tómt bull sem gert sé á þeim bænum." 

Það er athygglisvert með "fiskifræði" að hún virðist lítið hafa með líffræði að gera.  Hún líkist oft á tíðum tryggingarstærðfræði.  Þannig reikna menn sig út í horn með þá vitleysu að stærri stofn gefi meiri "arð" burt séð frá því hvort að  nægjanlegt æti sé fyrir stofninn.  Einnig verður að segjast að föst dánartíðni sem menn gefa sér og endurmat aftur í tímann, er ekki trúverðugt.  Til hvers eru menn að mæla stofnstærð eitt árið ef stofninn er svo endurmetinn í aðra tölu nokkum árum síðar?  Og hvað með sjómenn?  Eru þeir lygalaupar upp til hópa?  Skiptir þeirra reynsla engu?

-

"Þessir menn skilja ekki eðli vísinda og skilja ekki mun á vísindum og gervivísindum.  Það að einhver sjómaður reki í góða veiði og telji þar með að allt sé fullt af þorski, á ekkert skylt við vísindi.  Lítil umræða fer síðan fram með röklegum hætti, eins og með stjörnuspekina, enda eru þessir aðilar áfærir til þess.  Ekki veit ég hvort þessir menn eru pólitískir loddarar og nota þessi mikilvægu málefni til að vekja athygli á sér, eða hvort þér séu í raunveruleikanum svona illa að sér.  Það verður að gera þá kröfu til þeirra sem gefa kost á sér í pólitík að þeir vinni heimavinnuna sína og setji sig inn í málin og skilji um hvað þau snúast."

 

Spegill.  Það að einhver sjómaður reki í góða veiði á alveg jafn skilt við það að allt sé fullt af þorski og sú kenning að lítið sé af fiski ef lítil veiði er á fyrirfram ákveðnum togslóðum. 

-

"Annað dæmi um gervivísindi er fyrirhuguð jarðgangnagerð í Arnarfjörð.  Menn sneiða alveg frá faglegri umræðu um málið og slá um sig rómatík.  Stjörnumerki eru svolítið rómantísk líka.  Aldrei minnst á hvað þessi göng muni raunverulega gera fyrir íbúa svæðisins, miðað við aðra möguleika sem við stöndum frammi fyrir, eins og gangnagerð milli Engidals og Álftafjarðar.  Setja fram ávinninginn á hlutlægan hátt og taka tilfinningarnar útfyrir rétt á meðan."

 

Varðandi gangnagerð milli norður og suðursvæða Vestfjarða, þá hefur Gunnar hvorki sýnt fram á að þau göng séu óhagkvæm og enn síður sýnt fram á að göng milli Ísafjarðar og Súðavíkur séu hagkvæm.  Það er tiltölulega auðvelt að bera saman augljósann mismun.  Göng milli Arnarfjarðar og Dýrafjarðar stytta leiðina frá Ísafirði og til Reykjavíkur og Patreksfjarðar um 27 km.  Þau leysa af hólmi 54-59 ára gamlann veg sem er talinn ónýtur.  Áætlanir gera ráð fyrir að umferðamagn um þessa leið muni margfaldast við göngin og reynslan hér fyrir vestan hefur sýnt að slíkar áætlanir hafa alltaf reynst varfærnar.

Göng milli Álftafjarðar og Skutulsfjarðar munu stytta leiðina til Reykjavíkur og Hólmavíkur um 6 km.  Þau leysa af hólmi veg sem er nýlegur, með bundnu slitlagi og í hæsta þjónustuflokki.  Ekki er gert ráð fyrir nema lítilsháttar aukningu umferðar á leiðinni, enda er sá vegur sem er fyrir mjög góður.  Á báðum þessum leiðum er umtalsverð snóflóðahætta við ákveðinn skilyrði.

Ekki hafa verið gerðir arðsemisútreikningar á Súðavíkurgöngum af opinberum aðilum.  Hins vegar hafa verið gerðar nokkrar skýrslur um arðsemi Dýrafjarðarganga og sýna þær allar góða arðsemi af framkvæmdinni.  Ein slík skýrsla ætti að vera Gunnari mjög aðgengileg, enda skyldst mér að systir hans hafi komið að gerð einnar þeirra. 

- 

"Það er grátbroslegt að sjá sömu mennina tala fyrir háskóla á Vestfjörðum.  Til hvers viljum við háskóla?  Til að auka þekkingu eða vantar okkur bara atvinnutækifæri?  Getum við ekki bara notað stjörnuspeki við þetta allt saman?  Sennilega dygði það betur þegar spáð er í hagkerfið og gengi krónunnar?"

Afstaðan til háskóla á Vestfjörðum vekur upp spurningar.  Hver sá sem gengið hefur í háskóla og upplifað þann sköpunarkraft sem þar býr og bíður eftir að springa út, á að vita að fyrir okkar samfélag er slík viðbót eins og innspíting á adrenalíni, fyrir mannslíkamann.  Háskóli er ekki bara spurning um nám.  Ekki bara spurning um vinnu.  Háskóli er dæmi um kraft, frumkvæði, hugmyndaflug, þor, hæfni og margt, margt fleira.  Háskóli er lífsnauðsyn fyrir okkar samfélag.

Varðandi gengi krónunnar, þá eru stjörnuspekingar varla verri til að sjá það fyrir en sá krullhærði. 

 

Ég ætla nú ekki að fara að gera þetta að vana að hakka í mig færslur annara.  Hinsvegar eru sumar færslur hreinlega þess eðlis að lítið er hægt.  En eftir að lesa svona greinar eins og hjá Gunnari sér maður það að okkar verstu óvinir eru ekki endilega sunnlendingar.  Það eru gervi Vestfirðingar.

Er ráðherra í kjördæmaleik?

Til þess að geta komið jafn íllkvittnum áróðri af stað sem þessum þurfa viðkomandi að vera meira en bara siðlausir. Þetta er ekkert annað en hryðjuverkastarfsemi og ekkert annað en dauðadómur yfir byggð á Vestfjörðum ef Dýrafjarðargöng verða svikin einu sinni enn.

Það eru nokkur nöfn sem geta farið á lista grunaðra, en þeim nöfnum hefur heldur fækkað í dag.  Í ljósi þess að vel flestir sveitastjórnarmenn á Vestfjörðum sverja af sér meintann þrýsting á ráðherra í þessa veru og ráðherra neitar að gefa upp hvaðan orðrómurinn er kominn, verður maður að spyrja hvort að kjördæmi ráðherrans hafi kanski hagsmuni af því að meintur ágreiningur sé á Vestfjörðum?

Er það vilji ráðherrans að búa til ágreining hér til að koma Vaðlaheiðargöngum að? Maður spyr sig....

Hryðjuverkamenn á Vestfjörðum ?

Sælt veri fólkið.

Á hugsjónamönnum og hryðjuverkamönnum er grundvallarmunur. 

• Hugsjónamenn eru óhræddir að láta á sér bera á meðan að hryðjuverkamenn fela sig í fjöldanum í skjóli nafnleyndar.
• Hugsjónamaðurinn lætur sínar skoðanir komast áfram á eigin verðleikum.  Hryðjuverkamenn troða sínum skoðunum að oft þvert á vilja meirihlutans og víla ekki fyrir sér að valda skaða.
• Þá eru hugmyndir hryðjuverkamanna oftari sniðnar að ákveðnum sérhagsmunum á meðan hugmyndir hugsjónamannana er meira fyrir fjöldann.

Þessi einföldu sannindi koma mér í huga eftir að hafa hlítt á fréttir af "miklum þrýstingi sveitarstjórnamanna" á ráðherra samgangna.  Ekki hafa þessir vesalingar manndóm í sér að koma fram undir nafni. 

Ekki verður séð að um stórann hóp sé að ræða, enda eru sveitarstjórnamenn á Vestfjörðum ekki margir og þar að auki hafa flestar sveitarstjórnir samþykkt bókanir þess efnis að göng milli Arnarfjarðar og Dýrafjarðar séu næsta og brýnasta samgönguúrbót á svæðinu.

Ekki verður séð að möguleiki sé á að hefja vinnu við jarðgöng milli Álftafjarðar og Skutulsfjaðrar fyrr en EFTIR mögulegann framkvæmdatíma við Dýrafjarðargöng, hvort eð er, vegna þess að alla grunnvinnu vantar fyrir framkvæmdinni.

Ekki verður séð að ávinningur byggðar á Vestfjörðum sé á nokkurn hátt sambærilegur við þessar tvennar framkvæmdir af þeirri ástæðu að þeir vegir sem jarðgöngin munu leysa af hólmi eru annarsvegar einn af þeim skárri á Vestfjörðum og hinsvegar sá lakasti.  Í öllum skylningi þeirra orða. 

Í ljósi þess að talsverður fjöldi verslana hefur lokað á Ísafirði undanfarið, er virkileg þörf á því að reyna að spyrna við þeirri þróun.  Það verður ekki gert með öðrum ráðum en þeim að auka fjölda viðskiptavina.  Farþegar af skemtiferðaskipum er ekki sá hópur sem kemur til með að fylla það skarð, heldur eru það fólk eins og við, fólk sem vantar að komst í verslun, vantar að fá þjónustu, fólk sem kemur aftur og aftur.  Það eru íbúar suðursvæðis Vestfjarða.  Þeir vilja komast hingað en af einhverjum ástæðum er þeim haldið í burtu með því að bjóða upp á samgöngur um vegi sem hafa minjagildi.

Þetta eru samgöngurnar sem bjóða má íbúum suðursvæðis Vestfjarða, vilji þeir á annað borð komast í þá þjónustu sem ríkið er að bjóða fyrir ALLA VESTFIRÐINGA á Ísafirði.

 

Ég skora á alla fjölmiðlamenn að bera ekki slíka vitleysu á borð landsmanna, án þess að nafngreina heimildarmenn.  Ef ég kemst að því sjálfur á ég fastlega von á að koma því til skila.En ef þið viljið einhvað ræða þetta mál út frá skynsemi er ég til viðræðu. 

Er á lífi....

Ég gæti svosem komið með ótal skýringar á bloggleysi mínu undanfarið.  Mér finnst það bara ástæðulaust, því það er sumar og maður hefur þá margt þarfara að gera en að hanga í tölvunni.  En ég er semsagt á lífi.

Hvað skaðar alþjóðlega ímynd landsins ?

Það skildu þó ekki vera upphrópanir sem þessar hjá Ingiveig, sem skaða hvað mest ?

Ekki þar fyrir að það hefði hugsanlega mátt taka öðruvísi á málinu, en þegar upp er staðið verða þeir sem eru á vettvangi að meta aðstæðurnar.  Við sem fjarri erum og þekkjum ekki til, eigum bara ekkert að vera að pípa.

En ég á nú ekki von á að þetta komi í veg fyrir að við komumst inn í Öryggisráðið......

Líklega eru það mannréttindabrot íslenskra stjórnvalda sem eiga eftir að stoppa það af.

„Skaðar alþjóðlega ímynd landsins"

Sjómannadagur 2008

Pétur J. Thorsteinsson kom til Bíldudals árið 1880 og hófst þá mesta uppgangstímabil í sögu staðarins.  Í hans tíð var óvíða á landinu eins blómlegt atvinnulíf og á Bíldudal. Mörg skip átti hann og gerði út.  Í apríl 1898 keypti hann gufuskipið Mugg sem var fyrsta íslenska stálskipið sem var gert út til fiskveiða.  Skipið var 75  brúttólestir og var búið 150 hestafla 2ja þjöppu gufuvél.  Af einhverri ástæðu er þessari staðreynd í íslenskri úgerðarsögu ekki haldið á lofti.

Bíldudalur er einhvert skýrasta dæmi um mannréttindabrot íslenskra stjórnvalda gegn þegnum sínum.  Á þeim árum sem kvótakerfið hefur verið við lýði, hefur íbúum staðarins fækkað um helming.  Árið 1898 þegar Pétur Thorsteinsson keypti stálskipið Mugg, bjuggu 248 manns í hreppnum.  1984 voru íbúar Suðurfjarðahrepps 360, en árið 2008 teljast íbúar á Bíldudal vera 175.

Bíldælingar eru duglegt fólk.  Eins og annað duglegt fólk sest það ekki út í horn og húkir ef því er bannað að draga fisk.  Fólk flytur í burtu þangað sem það má vinna.  En atvinnuleysi er ekki eina þrautin, heldur er verðfall á eignum fólks ekki síðra vandamál eða jafnvel sú staða að geta ekki selt.  Þetta hefur verið veruleiki mjög margra íbúa á landsbyggðinni undanfarin 24 ár.  Það verður fróðlegt að sjá hvað íbúum á höfuðborgarsvæðinu þarf að fækka mikið þar til að ríkisvaldið grípur til aðgerða.

Við Vestfirðingar eigum ekki góða þingmenn.  Verst er þó að sá lakasti þeirra skuli vera okkar eini talsmaður í ríkisstjórn.  Einar Kristinn Guðfinnsson var á sínum tíma kosinn á þing fyrir þau orð sín að efla krókaveiðar og styrkja það kerfi sem krókaveiðar voru í.  Því miður er hann í hinu liðinu og vinnur gegn áðurnefndum loforðum sínum.  Kverkatak kvótakerfisins er sífellt að herðast, einyrkjar í útgerð eru deyjandi stétt eins og byggðir landsins.

Ég vil óska sjómönnum til hamingju daginn.  Þetta er þeirra dagur, jafnt hátíðar og sorgar, því margann góðann drenginn hefur sjórinn tekið.  Íslenska þjóðin stendur í mikilli skuld við þessa stétt manna og hefur sú skuld heldur aukist síðustu ár.

Ég óska sjómönnum og þjóðinni allri bjartri framtíð, vitrari ráðamanna og réttlátara fiskveiðikerfis.

Ekki forsendur til að greiða skaðabætur

Virkur þáttakandi í átökum kaldastríðsins

"Það sem við pabbi höfum gert er hafið yfir alla gagnríni" eru skilaboðin sem Björn Bjarnason sendir í sambandi við símahleranir hjá almennum borgurum.

"Hann var sem kommúnisti og sósíalisti virkur þátttakandi í átökum kalda stríðsins og hélt fram málstað sínum af þunga. Sögunni verður ekki breytt, hvorki þætti þeirra, sem stóðu með málstað Kjartans né hinna, sem voru honum ósammála. Dómur sögunnar er á einn veg. Íslenska ríkið þarf ekki að biðja neinn afsökunar vegna þess dóms, en telji einstaklingar, að ríkið hafi á sér brotið, er eðlilegt, að um það sé fjallað á grundvelli laga og réttar."

Ég á von á að dómur sögunnar um athæfi Björns Bjarnasonar í ráðherrastól verði þau að leitun sé að verri einstaklingi með lægri siðferðiskennd í jafn valdamiklu embætti.  Geri ég fastlega ráð fyrir að leita þurfi út fyrir þau lönd sem við viljum bera okkur saman við, til að finna hliðstæðu.

Dómur sögunnar á einn veg

Blakveisla fyrir byrjendur.

Það voru stórhuga fulltrúar frá Ísafirði sem mættu á Öldungamótið í Garðabæ vorið 2007. Ekki var nóg með að það lið kæmi og sigraði sína deild, heldur var einnig lögð fram umsókn um að fá að halda næsta mót.  Sú umsókn hlaut góðan hljómgrunn og ákveðið var að Öldungamót Blaksambands Íslands 2008 yrði haldið á Ísafirði og nágrenni.

Eins og nærri má geta er mót af þessari stærðargráðu ekkert grín fyrir eins lítið félag eins og Blakfélagið Skell og erum við félagsmenn afar stoltir yfir því hvernig til tókst.  Keppendur á mótinu hafa eingöngu lýst yfir ánægju sinni með mótshaldið, í okkar eyru.  Gríðarlegur fjöldi fólks mætti á mótið og setti stóran svip á mannlífið á svæðinu yfir keppnishelgina.  Mikill fjöldi heimamanna kom og fylgdist með blakleikjum, þar sem gleðin er drifkrafturinn en aldur og atgervi eru aukaatriði.  Fyrir okkur blakáhugamenn voru þessir keppnisdagar ein stór veisla og stórkostlegt að fá að vera þátttakandi og áhorfandi.

Það er alveg ljóst að mikil vinna liggur að baki mótum af þessari stærðargráðu og hafa félagsmenn, vinir, kunningar, sveitarfélög, ýmis fyrirtæki, íþróttafélög og þið ágætu gestir, gert þetta mót að mjög eftirminnilegum atburði í okkar samfélagi.  Viljum við nota þetta tækifæri og þakka öllum þeim sem lögðu sína hönd á plóginn og gerðu þetta mót mögulegt.  Það er ógerningur að telja alla þá aðila upp, en þeir skipta hundruðum.  Fyrir okkur heimamenn er það einnig mikilvægt að vita það, að með samstilltu átaki má vel halda mót af þessari stærðargráðu svo sómi sé af.

Í fyrsta skipti tefldi Blakfélagið Skellur fram þremur liðum, tveimur kvennaliðum og einu karlaliði. Má því segja að sprenging hafi orðið, því að undanfarin ár hefur aðeins eitt kvennalið keppt undir okkar merkjum.  Næsta Öldungamót verður haldið á Egilsstöðum og Seyðisfirði að ári.  Þar ætlum við okkur enn stærri hluti og bæta við amk. einu liði. 

Það er einnig von okkar félagsmanna í Blakfélaginu Skell, að áhugi á íþróttinni hafi aukist við það að fá þetta mót hingað.  Allir þeir sem áhuga hafa á að prufa blak eða að koma og æfa eru hvattir til að koma á kynningaræfingar hjá okkur næstu þriðjudaga kl 19.40. en hugmyndin er að spila út maí.  

Æfingar hefjast svo aftur af fullum krafti í haust og er þá ætlunin að fjölga aldursflokkunum í krakkablakinu enn frekar.  Jafnframt viljum við minna á að þó svo að innanhúsblakið fari í sumafrí bráðlega, er vel hægt að æfa sig heima, einn eða fleiri, nú eða fara í strandblak, sem er stórskemmtilegt afbrigði af blaki.

Vonumst til að sjá sem flesta í blaki í framtíðinni. 

Blakfélagið Skellur.

Sigurður Hreinsson formaður

Lýðræðisást Sjálfstæðisflokksins

Það hefur löngum verið vitað að Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki mikla trú á lýðræði, nema til þess eins að tryggja sér völdin.  Þá er hræðsla Sjálfstæðisflokksins við þjóðaratkvæðagreiðslur er með ólíkindum og minnir einna helst á Robert nokkurn Mugabe.

Raunar er Björn Bjarnason merkilega svipuð týpa og fyrrnefndur Róbert.  Hvorugur þeirra virðast gera sér grein fyrir því að þeirra tími í pólutík er löngu liðinn.  Útkoman er sú að þeir líkjast báðir á sinn hátt steinrunnum nátttröllum.  Ofsóknarbrjálæði er runnið á þá báða og allt er gert til að treysta völd sín, í gegnum leyniþjónustu, sérsveitir og her.

Á móti þjóðaratkvæðagreiðslu